۱۳۹۷ آذر ۹, جمعه

انتقاد فعال سیاسی اهل‌سنت از «برخوردهای سلیقه‌ای» برخی مدیران در کشور

به گزارش سنی‌آنلاین، دکتر لقمان ستوده، عضو دفتر مرکزی جماعت دعوت‌واصلاح، در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی، درخصوص اوضاع سیاسی و امنیتی مناطق سنی‌نشین کشور گفت: در برخی استان‌ها 10 درصد و در برخی 90 درصد ساکنان آن اهل‌سنت هستند که بسته به سلیقۀ سیاسی و امنیتی هر استان وضعیت اهل‌سنت متفاوت می‌شود. 
وی با اشاره به «محدودیت‌های آزاردهنده» در کشور، خاطرنشان کرد: در کشور ما فرصت‌های خوبی وجود دارد، اما در عین حال محدودیت‌های آزاردهنده‌ای هم وجود دارد. توقع شهروندان از یک نظام مدرن و امروزی بیشتر از حقوقی است که امروز از آن برخوردار هستند.
ستوده در ادامه از «برخوردهای سلیقه‌ای» در حق جامعه اهل‌سنت به‌ویژه اهل‌سنت تهران انتقاد کرد و گفت: در مورد تهران وضعیت اهل تسنن متفاوت است. در کشور ما همه‌چیز برمی‌گردد به سلیقۀ آن مدیر در حوزۀ خودش. برخوردهای سلیقه‌ای تعیین‌کننده هستند. در مقاطعی که مدیر با درایت‌تری هست فرصت‌ها بیشتر و چالش‌ها کمتر می‌شوند.
عضو دفتر مرکزی «جماعت دعوت‌واصلاح» از موضوع مسجد اهل‌سنت تهران به‌عنوان یک «چالش» یاد کرد و اظهار داشت: چالش مسجد اهل تسنن در تهران از دوران رژیم گذشته هم وجود داشته است. قدرت‌هایی خارج از ساختار رسمی هستند که در تصمیم‌گیری قوی‌تراند.

پس از ۲۵ روز اعتراض؛ شکنجه و انتقال به بیمارستان اسماعیل بخشی، نماینده بازداشتی کارگران هفت‌تپه / بیانیه حمایتی وکلای دادگستری

پس از ۲۵ روز اعتراض؛ شکنجه و انتقال به بیمارستان اسماعیل بخشی، نماینده بازداشتی کارگران هفت‌تپه / بیانیه حمایتی وکلای دادگستری

خبرگزاری هرانا – گزارش‌ها حاکی است که اسماعیل بخشی، نماینده بازداشتی کارگران هفت‌تپه به بیمارستان منتقل شده و برخی منابع انتقال او به بیمارستان را عوارض ناشی از شکنجه عنوان کرده‌اند. در همین رابطه جمعی از وکلای دادگستری ایران طی بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن بدرفتاری و شکنجه‌ی اسماعیل بخشی و سایر کارگران بازداشتی، حمایت خود را با این کارگران اعلام کردند.

اعدام یک زندانی در زندان مرکزی تبریز

  1. حکم اعدام یک زندانی در محوطه زندان مرکزی تبریز به اجرا درآمد. به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام صبح روز سه‌شنه ۶ آذرماه ۹۷ یک زندانی به نام حسن فخری اهل سراب به اتهام قتل، در زندان مرکزی تبریز به دار آویخته شد.

۱۳۹۷ آذر ۸, پنجشنبه

چرا سكوت؟!


عيسی سحرخيز


من هم اگر جای فعالان سياسی و كنشگران اجتماعی خارج از جريان شريک در قدرت (هر دو طيف محافظه‌كاران و اصلاح‌طلبان) و همچنین دلسوزانِ اين مرز و بوم كه در طيف جريان سوم غيربرانداز يا به اصطلاح «رای خاكستری‌ها» قرار می‌گيرند بودم، مسلما اين پرسش برايم پيش می‌آمد كه اين اصلاح‌طلبان يا حتی تحول‌خواهان كجا هستند؟ چرا در برابر رويدادهای مرتبط با زندگی و كسب و كار شهروندان ايرانی بی‌تفاوت و ساكت هستند؟ اگر به دلايلی خاص از بی‌عدالتی يا ظلم و ستمی هم كه بر خود، بستگان يا دوستانم رفته يا می‌رود ناراحت و خشمگین بودم، كمی هم فتيله را بالا می‌كشيدم و می‌گفتم: «چرا اصلاح‌طلبان داخل و خارج دولت، در مقابل رويدادهای به ظاهر عادی و غيرسياسی كه معيشت و آينده هم‌ميهنان‌شان را برهم زده است، دست روی دست گذاشته‌اند و به اصطلاح لآل شده‌اند؟»